Kwestionariusze

Autor/Autorzy: Bogdan Wojciszke i Wiesław Baryła

Opis: Kwestionariusz mierzący stopień wiary osób badanych w każdy z pięciu kodów etycznych: Etyki Dobra Powszechnego, Etyki Autonomii, Etyki Kolektywizmu, Etyki Godności, Etyki Produktywności. Liczba pozycji składających się na poszczególne skale wynosi: 21 dla Etyki Autonomii, 20 dla Skali Etyki Kolektywizmu, 22 dla Skali Etyki Dobra Powszechnego, 22 dla Skali Etyki Godności oraz 22 dla Skali Etyki Produktywności.

Zastosowanie: Kwestionariusz Etyk może być wykorzystywany zarówno w diagnozie indywidualnej, jak i badaniach naukowych, do pomiaru stopnia wiary w każdy z pięciu kodów etycznych.

Źródło: Wojciszke, B., Baryła, W. (2000). Potoczne rozumienie moralności: pięć kodów etycznych i narzędzie ich pomiaru. Przegląd Psychologiczny, 43, 395-421.

Psychometria:

Kwestionariusz:

Autor/Autorzy: Wiesław Baryła i Bogdan Wojciszke

Opis: Kwestionariusz Ruminacji przeznaczony jest do mierzenia indywidualnych różnic w częstości nawracania niechcianych, negatywnych myśli na temat własnej osoby i świata społecznego. Na KR składają się dwie skale po 10 pozycji – Skala Ruminacji o Sobie oraz Skala Ruminacji o Świecie Społecznym.

Zastosowanie: Kwestionariusz Ruminacji może być wykorzystywany zarówno w diagnozie indywidualnej, jak i badaniach naukowych, do pomiaru indywidualnych różnic w częstości nawracania niechcianych, negatywnych myśli na temat własnej osoby i świata społecznego.

Źródło: Baryła, W., Wojciszke, B. (2005). Kwestionariusz ruminacji. Studia Psychologiczne, 43, 5-22.

Psychometria:

Kwestionariusz:

Autorzy testu: Gosling, S.D., Rentfrow, P.J., Swann, W.B. Jr.

Autorzy adaptacji: Agnieszka, Sorokowska, Aleksandra Słowińska, Anita Zbieg, Piotr Sorokowski

Opis: Najpopularniejszą krótką metodą pomiaru cech „Wielkiej Piątki” (neurotyczność, ekstrawersja, sumienność, otwartość na doświadczenie, oraz ugodowość; Costa i McCrae, 1992) jest „Ten-Item Personality Inventory” (TIPI) (Gosling, Rentfrow, Swann Jr., 2003). Badania pokazują, że ten zajmujący dwie minuty test jest stosunkowo trafnym i rzetelnym narzędziem pomiaru osobowości w badaniach naukowych. Celem prowadzonych przez nas analiz było zbadanie trafności i rzetelności polskiej wersji inwentarza osobowości TIPI. Ponadto, weryfikowaliśmy ekwiwalencję polskiej wersji arkusza w formie klasycznego kwestionariusza typu papier-ołówek i form internetowych. Przeprowadziliśmy siedem badań, w których sumarycznie, wzięło udział 1772 studentów wrocławskich uczelni. Efektem zaprezentowanych prac jest powstanie arkusza TIPI-PL. Inwentarz ten składa się z 10 stwierdzeń rozpoczynających się od słów: Spostrzegam siebie jako osobę. Osoba badana jest proszona o ustosunkowanie się do każdego samoopisu na 7 stopniowej skali Likerta (od 1 – Zdecydowanie się nie zgadzam do 7 – Zdecydowanie się zgadzam).

Zastosowanie: Dzięki satysfakcjonującym parametrom psychometrycznym skali TIPI-PL, możliwe jest uzyskanie obrazu osobowości o precyzji wystarczającej do zastosowań naukowych. Dodatkowo, treściwość inwentarza pozwala na zbadanie osobowości w bardzo krótkim czasie. Dzięki temu test ten wydaje się być idealnym narzędziem w różnego rodzaju zastosowaniach:

• w badaniach wśród osób mających problemy ze skupieniem uwagi na dłuższy czas np. osób starszych, dzieci, pacjentów z różnego rodzaju problemami psychologicznymi;
• w projektach, w których uczestnicy oceniają cechy większej liczby osób lub cechy innych osób przy wielu okazjach;
• w badaniach wymagających wielokrotnego dokonywania oceny własnej osobowości;
• w prowadzonych na dużą skalę badaniach ankietowych;
• w badaniach pilotażowych;
• w badaniach prowadzonych za pomocą mediów (np. telefonu lub Internetu), kiedy wykorzystanie długich narzędzi wiąże się z ryzykiem nieukończenia badania przez respondentów;
• w projektach międzykulturowych, ze względu na istnienie wielu wersji językowych arkusza.

Źródło: Sorokowska, A., Słowińska A., Zbieg A., Sorokowski, P. (2014). Polska adaptacja testu Ten Item Personality Inventory (TIPI) – TIPI-PL – wersja standardowa i internetowa. Wrocław: WrocLab.

Psychometria:

Kwestionariusz:

Autorzy testu: Jenny de Jong-Gierveld, Frans Kamphuis

Autorzy adaptacji: Paweł Grygiel, Grzegorz Humenny, Sławomir Rębisz, Piotr Świtaj, Justyna Sikorska

Opis: Narzędzie składa się z 11 twierdzeń i jest częściowo zbalansowane, 6 itemów zawiera zdania negatywnie sformułowane, opisujące brak satysfakcji z kontaktów społecznych, a pozostałe 5 – pozytywnie sformułowanych – mierzy satysfakcję związaną z relacjami interpersonalnymi. Osoba badana proszona jest o wskazanie, w jakim stopniu twierdzenia wyrażają jej obecną sytuację i odczucia. Odpowiedzi udzielać można na skali 5-stopniowej: od „zdecydowanie tak” do „zdecydowanie nie”. Narzędzie cechuje się dobrymi właściwościami psychometrycznymi (rzetelność, homogeniczność, trafność).

Zastosowanie: Skala samotności De Jong Gierveld może być wykorzystywana zarówno w diagnozie indywidualnej, jak i badaniach naukowych, do pomiaru poczucia samotności.

Źródło: Grygiel P., Humenny G., Rębisz S., Świtaj P., Sikorska-Grygiel J., Validating the Polish adaptation of the 11-item De Jong Gierveld Loneliness Scale, European Journal of Psychological Assessment, Hogrefe Publishing, 2012, s.1-11, ISSN 1015-5759, ISSN-L 1015-5759, DOI: 10.1027/1015-5759/a000130

Kwestionariusz:

Autorzy testu: Gian Vittorio Caprara i współpracownicy

Autorzy adaptacji: Mariola Łaguna, Piotr Oleś, Dorota Filipiuk

Opis: Skala służy do badania pozytywnej orientacji jako podstawowej tendencji do zauważania i przywiązywania wagi do pozytywnych aspektów życia, doświadczeń i samego siebie. Zbudowana jest z 8 twierdzeń, wszystkie mają charakter diagnostyczny i mierzą jeden wspólny wymiar. Osoba badana jest proszona o wskazanie, w jakim stopniu zgadza się z każdym z nich. Odpowiedzi udzielane są na skali pięciostopniowej od 1 do 5. Jedno twierdzenie jest odwracane (pozycja 4) przed obliczeniem wyniku ogólnego.

Zastosowanie: Skala może być wykorzystywana w diagnozie indywidualnej jak i badaniach naukowych do pomiaru pozytywnej orientacji.

Źródło: Łaguna, M., Oleś, P. K., Filipiuk, D. (2011). Orientacja pozytywna i jej pomiar: Polska adaptacja Skali Orientacji Pozytywnej. Studia Psychologiczne, 49 (4), 47-54.

Psychometria:

Kwestionariusz:

Autor/Autorzy: Bogdan Wojciszke i Monika Szlendak

Opis: Skale do pomiaru orientacji sprawczej (definiowanej jako koncentracja na sobie i własnych celach), orientacji wspólnotowej (definiowanej jako koncentracja na innych ludziach i relacjach interpersonalnych), sprawczości niepohamowanej (nadmierna koncentracja na własnym JA połączona z ignorowaniem relacji społecznych) oraz wspólnotowości niepohamowanej (nadmierna koncentracja na innych połączona z ignorowaniem własnej sprawczości). Skale Sprawczości i Wspólnotowości składa się z 30 określeń różnych cech, zaś Skale Niepohamowanej Sprawczości i Wspólnotowości składają się z 22 twierdzeń – w przypadku obu skal badani udzielają odpowiedzi na 7-punktowej skali.

Zastosowanie: Skale do Pomiaru Orientacji Sprawczej i Wspólnotowej mogą być wykorzystywane zarówno w diagnozie indywidualnej, jak i badaniach naukowych, do pomiaru orientacji sprawczej, wspólnotowej oraz sprawczości i wspólnotowości niepohamowanej.

Źródło: Wojciszke, B., Szlendak, M. (2010). Skale do pomiaru orientacji sprawczej i wspólnotowej. Psychologia Społeczna, 5, 57-70.

Kwestionariusz:

Autorzy testu: Daniel Weiss i Charles Marmar

Autorzy adaptacji: Zygfryd Juczyński i Nina Ogińska-Bulik

Opis: Skala, służąca do pomiaru PTSD, powstała na bazie obserwacji osób ujawniających objawy stresu po urazie. Skala składa się z 22 twierdzeń i uwzględnia trzy wymiary PTSD: Intruzję, Pobudzenie i Unikanie. Oceny dokonuje się na 5-stopniowej skali typu Likerta (0 – 4).

Zastosowanie: Zrewidowana Skala Wpływu Zdarzeń może być wykorzystywana zarówno w diagnozie indywidualnej, jak i badaniach naukowych, do pomiaru PTSD.

Źródło: Juczyński, Z., Ogińska-Bulik, N. (2009). Pomiar zaburzeń po stresie traumatycznym – polska wersja Zrewidowanej Skali Wpływu Zdarzeń. Psychiatria, 6(1), 15-25.

Kwestionariusz:

Autorzy testu: Arie Kruglanski, Donna Webster i Adena Klem

Autor adaptacji: Marcin Jaworski

Opis: Skala Potrzeby Domknięcia Poznawczego to narzędzie do pomiaru względnie stałych i międzyosobniczych różnic w zakresie szczególnego rodzaju motywacji poznawczej – potrzeby domknięcia poznawczego. Skrócona wersja skali składa się z 20 twierdzeń, a badani udzielają odpowiedzi na 6-punktowej skali. Oryginalna wersja skali składa się z 42 twierdzeń.

Zastosowanie: Skala Potrzeby Domknięcia Poznawczego może być wykorzystywana zarówno w diagnozie indywidualnej, jak i badaniach naukowych, do pomiaru względnie stałych różnic w zakresie szczególnego rodzaju motywacji poznawczej – potrzeby domknięcia poznawczego.

Źródło: Jaworski, M. (1998). Polska adaptacja Skali Potrzeby Domknięcia Poznawczego. Przegląd Psychologiczny, 41, 1/2, 151-163.

Kwestionariusz:

Autor/Autorzy: Bogdan Wojciszke i Wiesław Baryła

Opis: Skale służące do pomiaru nastroju oraz sześciu emocji – dwóch pozytywnych: radości i miłości oraz czterech negatywnych: strachu, gniewu, poczucia winy i smutku. Skala Nastroju Ogólnego składa się z 10 twierdzeń sformułowanych w taki sposób, by wyrażały ogólny nastrój pozytywny lub negatywny, choć nie specyficzne emocje. Badani udzielają odpowiedzi na 5-punktowej skali. Skale Nastroju Pozytywnego i Negatywnego są listami przymiotnikowymi – zawierają 10 przymiotników pozytywnych i negatywnych określających nastrój. Zadaniem osób badanych jest zaznaczenie wszystkich określeń, które trafnie wyrażają ich nastrój. Kwestionariusz Emocji składa się z 24 przymiotników oznaczających nazwy dyskretnych emocji, po cztery na każdą z sześciu emocji głównych – badani udzielają odpowiedzi na 7-punktowej skali.

Zastosowanie: Skale do Pomiaru Nastroju i Sześciu Emocji mogą być wykorzystywane zarówno w diagnozie indywidualnej, jak i badaniach naukowych, do pomiaru nastroju oraz sześciu emocji (dwóch pozytywnych i czterech negatywnych).

Źródło: Wojciszke, B., Baryła, W. (2005). Skale do pomiaru nastroju i sześciu emocji. Czasopismo Psychologiczne, 11, 31-47.

Kwestionariusz:

Autor testu: Morris Rosenberg

Autorzy adaptacji: Mariola Łaguna, Kinga Lachowicz-Tabaczek, Irena Dzwonkowska

Opis: Skala pozwala mierzyć ogólny poziom samooceny, czyli stosunek do własnej osoby, ujawniany w samoopisie, który jest traktowany jako stosunkowo stała cecha, a nie chwilowy stan. Skala jest zbudowana z 10 twierdzeń – osoba badana jest proszona o wskazanie, w jakim stopniu zgadza się z każdym z nich – odpowiedzi udziela się na skali czterostopniowej.

Zastosowanie: Skala Samooceny SES Morrisa Rosenberga może być wykorzystywana zarówno w diagnozie indywidualnej, jak i badaniach naukowych, do pomiaru ogólnego poziomu samooceny.

Źródło: Łaguna, M., Lachowicz-Tabaczek, K., Dzwonkowska, I. (2007). Skala samooceny SES Morrisa Rosenberga – polska adaptacja metody. Psychologia Społeczna, 2, 164-176.

Kwestionariusz:

Autor/Autorzy: Bogdan Wojciszke

Opis: Skale służące do pomiaru osobowościowego zróżnicowania w zakresie skłonności do zabiegów podwyższających nastrój oraz do zabiegów obniżających nastrój. Skale Regulacji Nastroju (Skala Podwyższania Nastroju i Skala Obniżania nastroju) składają się z 30 twierdzeń. Osoby badane, proszone są o odpowiedź na pytanie, jak często stosują każdy z zabiegów opisanych w poszczególnych twierdzeniach kwestionariusza na 5-stopniowej skali.

Zastosowanie: Skale Regulacji Nastroju mogą być wykorzystywane zarówno w diagnozie indywidualnej, jak i badaniach naukowych, do pomiaru osobowościowego zróżnicowania w zakresie skłonności do zabiegów podwyższających oraz obniżających nastrój.

Źródło: Wojciszke, B. (2003). Treść skal Regulacji Nastroju. W: Marszał-Wiśniewska, M., Klonowicz, T., Fajkowska-Stanik, M. (red.). Psychologia różnic indywidualnych (s. 163-179). Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

Kwestionariusz:

Autor/Autorzy: Joanna Różycka i Bogdan Wojciszke

Opis: Skala służąca do pomiaru ogólnego przekonania, że życie jest grą o sumie zerowej, czyli ukrytego założenia, że zysk lub sukces jednej osoby możliwy jest jedynie kosztem straty lub porażki innej osoby. Skala składa się z 12 pozycji, a badani udzielają odpowiedzi na 7-punkowej skali Likerta. Skala Wiary w Grę o Sumie Zerowej, wraz ze Skalą Zaufania Interpersonalnego, Skalą Bilansu
Wymiany Społecznej oraz Skalą Samooceny tworzy Kwestionariusz Opinii o Świecie Społecznym.

Zastosowanie: Skala Wiary w Grę o Sumie Zerowej może być wykorzystywana zarówno w diagnozie indywidualnej, jak i badaniach naukowych, do pomiaru ogólnego przekonania, że życie jest grą o sumie zerowej.

Źródło: Różycka, J., Wojciszke B. (2010). Skala wiary w grę o sumie zerowej. Studia Psychologiczne, 48, 35-46.

Kwestionariusz:

Autor/Autorzy: Bogdan Wojciszke

Opis: Kwestionariusz mierzący nawykową tendencję do stosowania dwóch stylów autoprezentacji taktycznej: autopromocji (Skala Autopromocji – SAP) oraz autodeprecjacji (Skala Autodeprecjacji – SAD). Do każdej ze skal zakwalifikowano po 15 pozycji.

Zastosowanie: Kwestionariusz Stylów Autoprezentacji może być wykorzystywany zarówno w diagnozie indywidualnej, jak i badaniach naukowych, do pomiaru nawykowej tendencji do stosowania dwóch stylów autoprezentacji taktycznej (autopromocji oraz autodeprecjacji).

Źródło: Wojciszke, B. (2002). Autopromocja i autodeprecjacja: Kwestionariusz Stylów Autoprezentacji. Psychologia Jakości Życia, 1, 145-171.

Psychometria:

Kwestionariusz:

Autor/Autorzy: Bogdan Wojciszke i Ryszard Pieńkowski

Opis: QFS jest narzędziem mierzącym samoakceptację i samoocenę ograniczoną do funkcjonowania w kontaktach interpersonalnych. Zadaniem badanego jest rozsortowanie wszystkich 60 pozycji QFS (każda wypisana jest na odrębnej kartce) na 11 kategorii, według stopnia, w jakim pozycje te opisują go. Wskaźnik samoakceptacji uzyskiwany jest poprzez dwukrotny samoopis: według kryterium „taki nie jestem – taki jestem” i drugi raz według kryterium „taki nie chciałbym być – taki chciałbym być”.

Zastosowanie: QFS może być wykorzystywany zarówno w diagnozie indywidualnej, jak i badaniach naukowych, do pomiaru samoakceptacji i samooceny ograniczonej do funkcjonowania w kontaktach interpersonalnych.

Źródło: Wojciszke, B., Pieńkowski, R. (1985). Q-sort funkcjonowania społecznego (QFS) – prezentacja narzędzia i przykłady jego zastosowań. Przegląd Psychologiczny, 28, 527-544.

Psychometria:

Kwestionariusz:

Autorzy: Aneta Chybicka, Karol Karasiewicz

Opis: Skala mierząca poczucie własnej atrakcyjności w związku. Składa się z czterech podskal: dwie są związane z samooceną (własnego ciała i wyglądu), a dwie z percepcją tego, na ile partner/partnerka nas akceptuje (poczucie bycia atrakcyjnym dla partnera/partnerki i zadowolenie z relacji seksualnej). Każda podskala składa się z 4 stwierdzeń.

Zastosowanie: Skala Atrakcyjności w Związku może być wykorzystywana w diagnozie indywidualnej i w badaniach naukowych, do pomiaru poczucia własnej atrakcyjności w związku.

Źródło: Chybicka, A., Karasiewicz, K. (2008). Scale of Assessment of Self-Attractiveness in a Relationship – Validation Research. Polish Journal of Social Science, 3(1) 159-180.

Kwestionariusz: wersja dla kobiet i wersja dla mężczyzn