Popularny pogląd głosi, iż w amerykańskiej kulturze kobiety zmuszane są do porównań własnego wyglądu z wygórowanym ideałem piękna promowanym w mediach. Profesor Michelle Hebl wraz zespołem, przewidywała więc, że mechanizm skupiania się na swoim wyglądzie będzie miał odmienne skutki dla osób z różnych kręgów kulturowych. Afroamerykanie, na przykład, nie mając tak ścisłych norm na temat idealnego ciężaru ciała, nie powinni reagować obniżeniem poczucia własnej wartości na tego rodzaju porównania.
Tę hipotezę sprawdzono w eksperymencie, w którym 176 mężczyzn i 224 kobiety różnych ras, pod pozorem badań marketingowych, przez godzinę testowało jednoczęściowy kostium kąpielowy (warunek nasilający porównania ciała do standardów) lub sweter (warunek kontrolny). Zadaniem badanych było ocenić noszoną odzież na kilkunastu skalach marketingowych, przeglądając się w lustrze i skupiając się na odczuciach płynących z ciała. Podczas etapu testowania odzieży nie towarzyszyła im żadna osoba, a wszystkie instrukcje otrzymywali przez nagranie dźwiękowe. Ostatnim zadaniem badanych było wypełnienie standardowego testu zdolności matematycznych.
(C) Zdjęcie unsplash.com by Yoann Boyer
Hebl, M., King, E., Lin, J. (2004). The swimsuit becomes us all: Ethnicity, gender, and vulnerability to self-objectification. Personality and Social Psychology Bulletin.
Dlatego Internetoholizm jest lepszy i zdrowszy od TVholizmu!
Zapamiętać: Nie przychodzić w slipkach na kolokwium :P
A nawiązując do eksperymentu – Afroamerykanie, Azjaci czy Latynosi żyjący w USA podlegają raczej ogólnej kulturze masowej rozprzestrzenianej przez media. Nie mogę więc być dobrymi reprezentantami “odmiennej kultury” gdy dochodzi do porównań pod tym względem.