Buraczana moc

(C) www.flickr.com by dtpancio

Badacze zajmujący się żywieniem sportowców coraz częściej testują produkty pochodzenia naturalnego, mające poprawić parametry wydolności fizycznej. W ostatnich kilku latach naukowcy skierowali uwagę na naturalne źródło azotanów, jakim są… buraki. Zacznijmy jednak od początku.

Występujący w organizmie tlenek azotu (NO) reguluje szereg funkcji fizjologicznych, które mogą mieć wpływ na wydajność ćwiczeń. Odpowiada on m.in. za regulację ciśnienia tętniczego krwi, udział w reakcjach układu odpornościowego, a także za prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego. Produkcja tego dobroczynnego związku może zostać zwiększona poprzez spożywanie pokarmów bogatych w azotany, do których należą m.in. zielone warzywa liściaste oraz, wspomniane już wcześniej, buraki.

W przeprowadzonym na University of Exeter badaniu, dziewięciu kolarzom, na 2,5h przed próbami na cykloergometrach (stacjonarnych rowerach, wykorzystywanych do prób wysiłkowych), podawano 500 ml soku z buraków (bogatych w azotany) lub placebo (azotanu pozbawione). Zaobserwowano, iż w trakcie dwóch prób na odcinkach 4km i 16km, maksymalna moc, z jaką jechali uczestnicy suplementowani azotanami, uległa zwiększeniu. Co więcej, pokonali oni wyznaczone odcinki w czasie krótszym odpowiednio o 2,8 i 2,7 % niż zawodnicy, którym podano placebo.

Zapewne wielu z Was zapyta: czy jedzenie samych buraków może wspomóc wykonywany wysiłek?

Na to samo pytanie starali się odpowiedzieć naukowcy z Zakładu Żywienia i Dietetyki Uniwersytetu w St. Luis. Badacze przeprowadzili eksperyment na uczestnikach, którym przed rozpoczęciem 5-cio kilometrowej próby biegowej podano bądź pieczonego buraka, bądź żurawinę. Wyniki pokazały, iż większą prędkość osiągnęła grupa zawodników spożywających buraki. Dodatkowo odczuwali oni mniejsze zmęczenie niż uczestnicy, którym podano placebo. Wyniki przeprowadzonych badań sugerują, że spożywanie buraków może korzystnie wpłynąć na rezultaty osiągane podczas treningów o charakterze wytrzymałościowym.

Należałoby wspomnieć, że buraki są również źródłem dobroczynnych polifenoli: kwasu ferulowego i rezweratrolu, które, jako substancje antyoksydacyjne, działają ochronnie na organizm. Może warto więc zadbać o to, aby warzywa te pojawiały się w codziennej diecie częściej, niż tylko jako wigilijny barszczyk czy smażone buraczki do kotleta?

Więcej informacji:
Lansley, E., Winyaard, P., Bailey, A. (2011). Acute dietary nitrate supplementation improves cycling time trial performance. Med. Sci. Sports Exerc, 43 ( 6), 1125–1131.

Murphy, M., Eliot, K., Heuertz, R., Weiss, E. (2012). Whole beetroot consumption acutely improves running performance. J Acad Nutr Diet, 112 (4), 548-52.

Print Friendly, PDF & Email
Total
0
Shares
3 comments
  1. “Występujący w organizmie tlenek azotu (NO)… (…). Produkcja tego
    dobroczynnego związku (…)”

    Każdy kij ma dwa końce… Ten “dobroczynny związek” jest również wolnym rodnikiem, który reaguje m.in. z białkami i tłuszczami, powodując ich peroksydację. Reagując z tlenem, tworzy również inną reaktywną formę tlenu – ditlenek azotu. Dalsze tego typu reakcje prowadzą do powstania kolejnych wolnych rodników: nadtlenkowych oraz alkoksylowych. Natomiast reagując z innym wolnym rodnikiem, anionorodnikiem ponadtlenkowym, tworzy nadtlenoazotyn, który też ma silne właściwości utleniające.

    “Należałoby wspomnieć, że buraki są również źródłem dobroczynnych polifenoli: kwasu ferulowego i rezweratrolu, które, jako substancje antyoksydacyjne, działają ochronnie na komórek”

    Aby egzogenne antyoksydanty mogły dorównać drobnocząsteczkowym antyoksydantom
    (konkurować z nimi w redukowaniu wolnych rodników), tworzącym nasz bufor redoks (np. z glutationem, askorbinianem), to musiałyby być podawane w dość dużych ilościach. A duże ilości mogłyby m.in. działać toksycznie oraz zaburzyć naszą równowagę oksydacyjno-antyoksydacyjną. Mniejsze (optymalne) ilości mogą co najwyżej obniżać stres oksydacyjny, jeśli on już występuje. Jeśli nie, to nasz organizm doskonale sobie radzi bez pomocy egzogennych antyoksydantów.

    “Odpowiada on m.in. za regulację ciśnienia tętniczego krwi, udział w reakcjach układu odpornościowego, a także za prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego.”

    Regulacja ciśnienia tętniczego – owszem. Natomiast jaki udział bierze tlenek
    azotu w reakcjach układu odpornościowego oraz w prawidłowym funkcjonowaniu
    układu nerwowego?

Comments are closed.

Related Posts