Jak wykryć ambiwalencję?

(C) www.flickr.com by Digitalnative

Wyniki badań opublikowanych na łamach Psychological Science sugerują, że przestawianie ciężaru ciała z nogi na nogę powiązane jest z postawami ambiwalentnymi. Co ciekawe, tego rodzaju ruch ciała może nasilać trudności z podjęciem decyzji.

Wyobraź sobie, że wahasz się w podjęciu ważnej decyzji. Znasz wszystkie argumenty za i przeciw, lecz Twoja postawa jest ambiwalentna. Teraz zamknij oczy i daj się ponieść ruchom swojego ciała. Prawdopodobnie w symboliczny sposób ruchy Twojej jednej ręki będą ważyły argumenty za, a drugiej przeciw. Możliwe, że będziesz też przechylał głowę raz w jedną, raz w drugą stronę. Zespół psychologów z Erasmus University i Utrecht University pod przewodnictwem dr Iris Schneider z VU University of Amsterdam postanowił odpowiedzieć na pytanie, czy ambiwalentne postawy znajdują swoje odzwierciedlenie w ruchach naszego ciała. Badacze próbowali również sprawdzić czy taka zależność może mieć również odwrotny charakter – czy ruchy naszego ciała z jednej strony na drugą wzmacniają poczucie ambiwalencji. W celu znalezienia odpowiedzi na te pytania badacze wykonali dwa ciekawe eksperymenty.

(C) www.flicr.com by Joachim S. Muller

W pierwszym z nich naukowcy założyli, że ludzie doświadczający ambiwalentnych uczuć będą częściej przenosić ciężar ciała z jednej strony na drugą (wahanie wyrażone ciałem), niż osoby o neutralnym nastawieniu. Posługując się przygotowanym na potrzeby badania artykułem prasowym dotyczącym propozycji zniesienia płac minimalnych dla młodych dorosłych, przebadano 61 studentów losowo przydzielonych do grupy ambiwalentnej i neutralnej. Studenci zostali poinformowani, że biorą udział w badaniu dotyczącym umiejętności czytania ze zrozumieniem. W ambiwalentnej wersji tego artykułu, zostały omówione za i przeciw propozycji. W drugiej wersji artykułu (nie mającej wywołać ambiwalentnych odczuć), zostały omówione jedynie pozytywy proponowanego rozwiązania. Co ciekawe, natężenie ruchów horyzontalnych u badanych (z boku na bok) mierzone było przy użyciu Wii Balance Board (WBB). Dodatkowo po przeczytaniu artykułu, w celu sprawdzenia poziomu doświadczanej ambiwalencji, studenci odpowiadali na trzy skale pytań dotyczących sprzeczności doświadczanych uczuć, niezdecydowania oraz mieszanych odczuć związanych z poruszanym tematem. Zgodnie z przewidywaniami badaczy, studenci którzy czytali ambiwalentną wersję artykułu prasowego częściej poruszali się z jednej strony na drugą, niż osoby które zapoznały się z jego neutralną wersją. Dodatkowo poziom doświadczanej ambiwalencji pozytywnie korelował z natężeniem ruchów osób badanych na boki.

Osoby czytające neutralny artykuł, swoją postawą ciała dosłownie zajmowały określone stanowisko, podczas gdy osoby doświadczające sprzecznych uczuć dosłownie się wahały.

W drugim badaniu, psychologowie założyli, że wychylanie się na boki zwiększy u badanych odczucia ambiwalencji. W celu weryfikacji swojej hipotezy, podzielili studentów (74 osoby) na 3 grupy. W pierwszej grupie badani wykonywali ruch przenoszenia ciężaru z nogi na nogę, w drugiej mieli za zadanie poruszać się w płaszczyźnie góra-dół, natomiast w trzeciej grupie nie wykonywali żadnych poleceń ruchowych. W celu wywołania stanu ambiwalencji, osoby badane zostały poproszone o zastanowienie się nad tematem wywołującym u nich ambiwalentne uczucia oraz zapisanie swoich przemyśleń związanych z nim. Osoby badane, tak jak w przypadku studentów z pierwszego badania, wypełniały analogiczne trzy skale natężenia ambiwalentnych uczuć. Wyniki uzyskane przez badaczy nie pozostawiają wątpliwości – osoby wykonujące ruchy w kierunku poziomym przejawiają znacznie silniejsze postawy ambiwalentne, niż badani przydzieleni do grupy wykonującej ruch góra-dół lub osoby nie wykonujących poleceń ruchowych.

Wnioski płynący z obu badań przekonują, że odczuwanie ambiwalencji jest nierozerwalnie powiązane ze specyficznym ruchem kiwania się naszego ciała. Równocześnie z pozoru neutralny i niezamierzony ruch wahania się może wpłynąć na wzmocnienie niezdecydowania. Jak podkreślają badacze, przeprowadzone przez nich badanie potwierdza zależność ruchów poziomych ciała z doświadczaniem ambiwalencji, jednak nie wyjaśnia przyczyn tego zjawiska.

Ruchy ciała towarzyszące ambiwalencji mogą też ułatwiać rozwiązanie ambiwalentnej kwestii – gdy chcesz szybciej podjąć decyzję to mimo wahań łatwiej Ci będzie ją podjąć jeśli twardo staniesz na obu nogach.

Więcej informacji:
Schneider, I.K., Eerland, A., van Harreveld, F., Rotteveel, M., van der Pligt, J., van der Stoep, N., & Zwaan, R.A. (in press). One way and the other: The bi-directional relationship between ambivalence and body movement. Psychological Science, doi:10.1177/0956797612457393
Zdjęcie (C) www.flickr.com by Digitalnative i (C) www.flickr.com by Joachim S. Muller

[button size=small style=square color=gray align=none url=http://irisschneider.nl/wp-content/uploads/2012/05/SchneiderEtAlAmbivalencePS.pdf]PEŁNY TEKST ARTYKUŁU[/button]
Print Friendly, PDF & Email
Total
0
Shares
4 comments
  1. “W drugiej wersji artykułu (nie mającej wywołać ambiwalentnych odczuć),
    zostały omówione jedynie pozytywy proponowanego rozwiązania.” – to w żadnym wypadku nie był NEUTRALNY tekst tylko JEDNOSTRONNY!

  2. Ja bym się czepiała tego, że wersja pozytywna to nie jest wersja neutralna… Trzeba by było też wprowadzić wersję “negatywną” jako trzecią grupę.
    A że za ruchem czy postawą ciała idzie myśl – wiadomo, badanie z ołówkiem trzymanym w zębach vs. w wargach to chyba na I roku psychologii się omawiało :)

  3. “wyhylanie sie na boki” —> wychylanie to nie wahanie, pisze się przez “ch”

    1. Ups. Przepraszamy i dziękujemy za zwrócenie uwagi – poprawione!

Comments are closed.

Related Posts