Jak mówić do obcych?

Stylizowana sylwetka człowieka i zapisana w postaci binarnej liczebność ludzkiej populacji w 1974r.
Fragment “Wiadomości z Arecibo” – pierwszego przekazu kierowanego przez ludzkość do istot pozaziemskich. Kliknij aby przeczytać więcej w Wikipedii. Grafika na licencji CC BY-SA autorstwa norro z Wikimedia Commons
Stylizowana sylwetka człowieka i zapisana w postaci binarnej liczebność ludzkiej populacji w 1974r.
Fragment "Wiadomości z Arecibo" - pierwszego przekazu kierowanego przez ludzkość do istot pozaziemskich. Kliknij aby przeczytać więcej w Wikipedii. Grafika na licencji CC BY-SA autorstwa norro z Wikimedia Commons

Począwszy od lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku, co jakiś czas naukowcy decydują się wysłać w przestrzeń kosmiczną przekaz adresowany do pozaziemskich cywilizacji. Jak dotąd wysłano trzy takie wiadomości (fragment pierwszej z nich na ilustracji obok). Za każdym razem jednak, inna była metoda zakodowania wiadomości. Młodzi doktoranci astrofizyki z USA i Francji proponują metodę, na stworzenie uniwersalnego protokołu komunikacyjnego, który dałby możliwie największe prawdopodobieństwo zrozumienia, przez istoty całkowicie od nas odmienne.

Niby nic nowego. Wszak, poprzednie wiadomości, też były konstruowane z myślą o tym, że będą je odczytywać formy życia, które wyewoluowały w zupełnie innych warunkach, a więc posługujące się najprawdopodobniej innym zestawem zmysłów, nie mówiąc już o różnicach kulturowych.

Zdaniem trójki doktorantów, których artykuł ma się ukazać w najnowszym numerze czasopisma Space Policy, dotychczasowe wiadomości obarczone były szeregiem wad. Niektóre z nich zawierały zakodowane dźwięki i obrazy, które dla istot pozbawionych wzroku czy słuchu będą po prostu niezrozumiałym szumem. Także inne cechy tych przekazów odznaczają się dużym antropocentryzmem – innymi słowy są skonstruowane z punktu widzenia człowieka i tylko człowiek będzie mógł je z łatwością zrozumieć.

Co w zamian proponują autorzy? Czy jakikolwiek sposób kodowani informacji, wytworzony przez człowieka, może być na tyle nie skażony naszym pojmowaniem świata, aby nie utrudniać odbioru istotom z innych światów? Młodzi naukowcy, twierdzą że tak.

Zaproponowany przez nich protokół komunikacji opiera się przede wszystkim na matematyce. Wydaje się bowiem, że matematyka będzie jedną z nielicznych dziedzin, której rozumienie możemy współdzielić z pozaziemskimi inteligencjami. Liczby pierwsze, są pierwsze w każdym miejscu wszechświata. Dodatkowo autorzy zbadali szereg zmiennych definiujących zakodowaną wiadomość, taką jak jej długość, tempo przesyłania, metodę przesyłania, powtarzalność i przede wszystkim zawartość. Prace nad protokołem są jednak dopiero co najwyżej na półmetku. Badacze mają bowiem świadomość, że w ramach ich trzyosobowego zespołu, na końcową postać protokołu duży wpływ mają ich własne osobowości.

Aby wyeliminować (albo chociaż znacząco zredukować) ten wpływ, zaproponowali oni kolejną fazę prac nad protokołem. Tym razem w jego tworzeniu pomagać będą mogli ludzie z każdego zakątka globu. Powstać ma internetowa aplikacja, przy pomocy której osoby biorące udział w eksperymencie (nie wiadomo jeszcze ,czy program będzie dostępny dla każdego) będą mogły przesyłać sobie wiadomości zakodowane opracowywanym protokołem. Obserwując w jakim stopniu wiadomości są zrozumiałe przez odbiorcę, badacze mają nadzieję wyeliminować wpływ czynników takich jak osobowość nadawcy, czy kultura z jakiej się wywodzi.

Naukowcy podkreślają, że nawet jeżeli wysyłanie wiadomości w kosmos może wydawać się płonnym wysiłkiem, ich praca pomoże lepiej zrozumieć i docenić w jaki sposób różnorodność kultur wpływa na komunikację międzyludzką.
ResearchBlogging.org

Więcej informacji:
Dimitra Atri, Julia DeMarines, & Jacob Haqq-Misra (2011). A Protocol for Messaging to Extraterrestrial Intelligence Space Policy arXiv: 1101.4968v2
Print Friendly, PDF & Email
Total
0
Shares
6 comments
  1. Jeśli Pan Michał mówi poważnie – to chętnie bym się tym zajęła :)

  2. Nie będę się bronił. Do, interpunkcji mam podejście statystyczne. Zakładam że w tekście o danej, długości musi być określona liczba przecinków i wstawiam je, losowo.

  3. Bardzo ciekawy artykuł. Szkoda tylko, że od strony edytorskiej bardzo kulejący: przeciwniki pojawiają się w różnych, dziwnych miejscach, a w tych, gdzie być powinny ich nie ma. :)

Comments are closed.

Related Posts